کپک های سبز در کشت قارچ دکمه ای
کپک های سبز
تریکودرما، آسپریژیلوس، پنی سیلیوم، کلادوسپوریوم و غیرو، انواع کپک های سبز هستندکه در واحدهای تولید قارچ ممکن است مشاهده شوند، به ویژه اگر بهداشت سالن ها رعایت نشود و عملیات تکنیکی به خوبی انجام نشود. اسپورهای این قارچها بصورت گسرده ای در خاک پوششی یا مواد آلی در محیط های متعددی وجود دارند. اسپورهای این قارچها می تواند توسط باد، حشرات، کنه ها و پرسنل و یا تجهیزاتی که در مزرعه استفاده می شوند، جابجا شوند. موشها هم که از میسلیوم تغذیه می کنند، می توانند این بیماری را منتقل کنند.
کپک های سبز می توانند روی تجهیزاتی چوبی، کمپوست، خاک پوششی و یا حتی دانه های اسپاون که خوب توسط میسلیوم اشغال نشده اند، رشد کنند. درجه حرارت بهینه برای رشد آنها 22 تا 26 درجه سانتی گرارد است.
میزان خسارت به محصول توسط این کپک ها بستگی به شدت آلودگی و میزان گسترش آن دارد. کنترل کپک های سبز مثل بقیه کپک ها اساسا مبتنی بر پیشگیری است. به همین دلیل بایستی تمام توجه صرف جلوگیری از ورود بیماری شود.
حضور تریکودرما نشانه ضعیف بودن کمپوست، pH اسیدی، حضور قندهای ساده و یا بهداشت ضعیف است و می تتوان با تولید کمپوست انتخابی و رعایت بهداشت، مشکل را تا حدودی برطرف کرد. رشد این کپک خیلی سریع است، به طوریکه در 27 درجه سانتی گراد هر ساعت یک میلی متر رشد می کند. بافتهای اسپورزا رنگ سبزی شبیه رنگ اسفناج تولید می کنند.
کپک سبز تریکودرما ممکن است بر روی کمپوست، خاک پوششی و یا قارچهای در حال ظهور دیده شود. تریکودرما ابتدا تولید میسلیوم های سفید رنگ می کند که در مرحله اسپان ران از میسلیوم قارچ خوراکی قابل تشخیص نیست. بنابر این تشخیص آلودگی در این مرحله مشکل است. متعاقبا قطعات بزرگی از کمپوست سریعا به رنگ سبز در می آیند که ناشی از تولید اسپور توسط تریکو درما است. میزان خسارت بستگی به میزان آلودگی دارد و ممکن است خسارت به 100% هم برسد. قارچهای آلوده به کپک سبز معمولا بد شکل و نقطه نقطه هستندو کنه های قرمز روی آنها راه می روند.
شرایط مطلوب برای رشد قارچ خوراکی از قبیل منبع کربن و نیتروژن، رطوبت نسبی و درجه حرارت بالا و تاریکی در خلال اسپان ران شرایط مناسبی برای تریکودرما نیز می باشد که باعث می شود که خیلی سریع آلودگی گسترش پیدا کند. سرعت و شدت اشغال کمپوست توسط تریکودرما بستگی به رطوبت، مقدار و میزان تخمیر کمپوست دارد. کمپوستی که برای قارچ خوراکی مناسب است، برای تریکودرما هم مناسب است و این کپک با قارچ خوراکی بر سر فضا و مواد غذایی شدیدا رقابت می کند. تریکودرما می تواند آنزیمهای خارج سلولی، متابولیت های ثانویه و ترکیبات آلی فرار تولید کند که می تواند منجر به کاهش شدید محصول شود.
کنترل
کپک های سبز میلیونها اسپور تولید می کنند که به راحتی می توانند توسط کارگران، حشرات و تجهیزات آلوده منتقل شوند. بنابراین آلودگی سریع اتفاق می افتد و کنترل این بیماری مشکل است. عدم کنترل این بیماری در مراحل اولیه می تواند خیلی گران تمام شود چون با تولید اسپور مناطق دیگر بستر را به سرعت آلوده می کند. عدم رعایت بهداشت در ضد عفونی تجهیزات و عدم جلوگیری از ورود هوای آلوده در سالن مایه زنی و سالن های کشت منشا آلودگی می باشد.
رعایت کامل بهداشت همراه با استفاده از قارچ کش های مناسب برای جلوگیری از ازدیاد اندامهای تکثیری این قارچ لازم است. به مجرد رویت لکه های آلوده به تریگودرما توصیه می شود که روی آنها نمک پاشیده شود و یا قسمت آلوده را با قارچ کش بنومیل تیمار کنید. در شرایط حاد بایستی تمام لایه خاک پوششی آلوده برداشته شود و توسط خاک جدید جایگزین شود.
کوک اوت نمودن کمپوست و مواد چوبی که در سالن های کشت استفاده می شود، منجر به کاهش آلودگی توسط این قارچ می شود. اندامهای تکثیری این قارچ اگر به مدت شش ساعت در درجه حرارت 60 درجه باقی بمانند از بین خواهند رفت.
تنظیم pH خاک پوششی راه دیگر کنترل می باشد. جلوگیری از ورود این بیماری کلید اصلی کنترل آن است. بنومیل و کاربندازیم به راحتی توسط میکروبهای خاک تجزیه می شوند و این موضوع تاثیر آن را بر کپک سبز کاهش می دهد.
یکی دیگر از روشهای کنترل این بیماری، استفاده از عوامل میکروبی است. بعضی از باکتریها از قبیل گونه های باسیلوس که به صورت طبیعی در خاک پوششی وجود دارد، می تواند تریکودرما را کنترل کنند. به همین دلیل توصیه می شود که خاک پوششی پاستوریزه شود و درجه حرارت آن از 60 درجه بیشتر نشود تا باکتریهای تغذیه کننده از این کپک ها از بین نروند.
تریکودرما، آسپریژیلوس، پنی سیلیوم، کلادوسپوریوم و غیرو، انواع کپک های سبز هستندکه در واحدهای تولید قارچ ممکن است مشاهده شوند، به ویژه اگر بهداشت سالن ها رعایت نشود و عملیات تکنیکی به خوبی انجام نشود. اسپورهای این قارچها بصورت گسرده ای در خاک پوششی یا مواد آلی در محیط های متعددی وجود دارند. اسپورهای این قارچها می تواند توسط باد، حشرات، کنه ها و پرسنل و یا تجهیزاتی که در مزرعه استفاده می شوند، جابجا شوند. موشها هم که از میسلیوم تغذیه می کنند، می توانند این بیماری را منتقل کنند.
کپک های سبز می توانند روی تجهیزاتی چوبی، کمپوست، خاک پوششی و یا حتی دانه های اسپاون که خوب توسط میسلیوم اشغال نشده اند، رشد کنند. درجه حرارت بهینه برای رشد آنها 22 تا 26 درجه سانتی گرارد است.
میزان خسارت به محصول توسط این کپک ها بستگی به شدت آلودگی و میزان گسترش آن دارد. کنترل کپک های سبز مثل بقیه کپک ها اساسا مبتنی بر پیشگیری است. به همین دلیل بایستی تمام توجه صرف جلوگیری از ورود بیماری شود.
حضور تریکودرما نشانه ضعیف بودن کمپوست، pH اسیدی، حضور قندهای ساده و یا بهداشت ضعیف است و می تتوان با تولید کمپوست انتخابی و رعایت بهداشت، مشکل را تا حدودی برطرف کرد. رشد این کپک خیلی سریع است، به طوریکه در 27 درجه سانتی گراد هر ساعت یک میلی متر رشد می کند. بافتهای اسپورزا رنگ سبزی شبیه رنگ اسفناج تولید می کنند.
کپک سبز تریکودرما ممکن است بر روی کمپوست، خاک پوششی و یا قارچهای در حال ظهور دیده شود. تریکودرما ابتدا تولید میسلیوم های سفید رنگ می کند که در مرحله اسپان ران از میسلیوم قارچ خوراکی قابل تشخیص نیست. بنابر این تشخیص آلودگی در این مرحله مشکل است. متعاقبا قطعات بزرگی از کمپوست سریعا به رنگ سبز در می آیند که ناشی از تولید اسپور توسط تریکو درما است. میزان خسارت بستگی به میزان آلودگی دارد و ممکن است خسارت به 100% هم برسد. قارچهای آلوده به کپک سبز معمولا بد شکل و نقطه نقطه هستندو کنه های قرمز روی آنها راه می روند.
شرایط مطلوب برای رشد قارچ خوراکی از قبیل منبع کربن و نیتروژن، رطوبت نسبی و درجه حرارت بالا و تاریکی در خلال اسپان ران شرایط مناسبی برای تریکودرما نیز می باشد که باعث می شود که خیلی سریع آلودگی گسترش پیدا کند. سرعت و شدت اشغال کمپوست توسط تریکودرما بستگی به رطوبت، مقدار و میزان تخمیر کمپوست دارد. کمپوستی که برای قارچ خوراکی مناسب است، برای تریکودرما هم مناسب است و این کپک با قارچ خوراکی بر سر فضا و مواد غذایی شدیدا رقابت می کند. تریکودرما می تواند آنزیمهای خارج سلولی، متابولیت های ثانویه و ترکیبات آلی فرار تولید کند که می تواند منجر به کاهش شدید محصول شود.
کنترل
کپک های سبز میلیونها اسپور تولید می کنند که به راحتی می توانند توسط کارگران، حشرات و تجهیزات آلوده منتقل شوند. بنابراین آلودگی سریع اتفاق می افتد و کنترل این بیماری مشکل است. عدم کنترل این بیماری در مراحل اولیه می تواند خیلی گران تمام شود چون با تولید اسپور مناطق دیگر بستر را به سرعت آلوده می کند. عدم رعایت بهداشت در ضد عفونی تجهیزات و عدم جلوگیری از ورود هوای آلوده در سالن مایه زنی و سالن های کشت منشا آلودگی می باشد.
رعایت کامل بهداشت همراه با استفاده از قارچ کش های مناسب برای جلوگیری از ازدیاد اندامهای تکثیری این قارچ لازم است. به مجرد رویت لکه های آلوده به تریگودرما توصیه می شود که روی آنها نمک پاشیده شود و یا قسمت آلوده را با قارچ کش بنومیل تیمار کنید. در شرایط حاد بایستی تمام لایه خاک پوششی آلوده برداشته شود و توسط خاک جدید جایگزین شود.
کوک اوت نمودن کمپوست و مواد چوبی که در سالن های کشت استفاده می شود، منجر به کاهش آلودگی توسط این قارچ می شود. اندامهای تکثیری این قارچ اگر به مدت شش ساعت در درجه حرارت 60 درجه باقی بمانند از بین خواهند رفت.
تنظیم pH خاک پوششی راه دیگر کنترل می باشد. جلوگیری از ورود این بیماری کلید اصلی کنترل آن است. بنومیل و کاربندازیم به راحتی توسط میکروبهای خاک تجزیه می شوند و این موضوع تاثیر آن را بر کپک سبز کاهش می دهد.
یکی دیگر از روشهای کنترل این بیماری، استفاده از عوامل میکروبی است. بعضی از باکتریها از قبیل گونه های باسیلوس که به صورت طبیعی در خاک پوششی وجود دارد، می تواند تریکودرما را کنترل کنند. به همین دلیل توصیه می شود که خاک پوششی پاستوریزه شود و درجه حرارت آن از 60 درجه بیشتر نشود تا باکتریهای تغذیه کننده از این کپک ها از بین نروند.
- لینک منبع
تاریخ: چهارشنبه , 14 مهر 1395 (00:47)
- گزارش تخلف مطلب