دلایل خوشه ای شدن قارچ دکمه ای

1.عدم انجام رافلینگ
2.بذر زیاد رو
3.بافت سبک و اسفنجی خاک
4.خاک با بافت نامناسب و جذب کم و نگهداری کم آب
5.رطوبت کم خاک که باعث رشد میسلیوم زیاد و نازک می شود
6.ارتفاع کم خاک پوششی
7.کمپوست و بذر ضعیف
8.آبیاری کم و سطحی خاک در مرحله ی شوک سرما و خشک ماندن عمق خاک
9.هوادهی یکسره با حجم زیاد و شدید هوا در روز هوادهی
10.کاهش یکباره دما در روز هوادهی
11.آبیاری با آب سرد با دمای کمتر از 13 درجه سانتیگراد
12.هوادهی دیرهنگام
13.تنک نکردن قارچ در مرحله پیش برداشت
14.برداشت دیرتر از موقع
15.رطوبت اضافی در سالن و عدم تبخیر
16.شیب خشکی کم در سالن
17. هوادهی غیریکنواخت در سالن

در اوایل که مردم سویا را شناخته بودند، ازآن به عنوان غذاییبرای طیور استفاده می کردند. 5000 سال قبل درچین، دانه سویابه عنوان یک ماده مغذی شناخته و به تمام دنیا فرستاده شد.

محققان روسی جزو اولین کسانی بودند که فواید سویا را دریافتند. این محققان دریافتند سویا دارای پروتئین زیاد، اسیدهای آمینه ضروری برای بدن، کلسیم، آهن، فسفر، منیزیم، روی، ویتامین های گروه b و فیبر می باشد و فواید زیر رابرای سویا نام بردند:

- سلامت قلب و کاهش بیماری های قلبی

- سلامت استخوان ها

- جلوگیری از سرطان

- کاهش عوارض یائسگی

1.رافلینگ از روز ششم خاک دهی به بعد
2.رافلینگ در 24 ساعت (از 12 ظهر تا فردا 12 ظهر)
3.رافلینگ پس از 75 درصد رشد میسلیوم در خاک
4.آبیاری 250 سی سی بر مترمربع خاک قبل از رافلینگ
5.آبیاری 250 سی سی بر مترمربع خاک پس از رافلینگ
6.مخلوط کردن خاک ریسه دار با خاک با رشد ریسه کمتر
7.تسطیح سطح رویی خاک
8.نفشردن زیاد سطح خاک
9.برداشتن کپک ها از خاک قبل از رافلینگ
10.ریختن محلول قارچ کش 1 در هزار بر روی محل آلودگی
11.تنظیم ارتفاع خاک
12.انجام سمپاشی با 50 لیتر آب و 50 گرم قارچ کش در روز قبل از رافلینگ بر روی در دیوار سقف کف زیر پلاستیک کمپوست ها و روی روزنامه ها
13.افزایش تهویه در سالن در صورت خیس و گلی بودن خاک برای کاهش خیسی
14.ریختن خاک در جاهایی که خاک کمتری دارند
15.دمای آب آبیاری 23 درجه
16.استفاده از کنه کش 1 در هزار در آب در صورت مشاهده کنه در خاک
17.سمپاشی با 30 لیتر آب و 30 سی سی حشره کش پس از رافلینگ در سالن و روی خاک
18.شستن کف سالن
19.رطوبت سالن 90 درصد
20.دمای سالن 22 درجه
21.دمای کمپوست 24 درجه
23.انتظار 60 تا 72 ساعت تا هوادهی

استروما (Stroma)

استروما به حالتی گفته می شود که میسلیومهای قارچ خوراکی به صورت توده پنبه ای در می آیند و ممکن است در پتری دیش، اسپاون، کمپوست و یا در سطح خاک پوششی ظاهر شوند. در صورتی که استروما در سطح خاک پوششی ظاهر شود (که غالبا چنین است)لکه هایی از خاک پوششی توسط میسلیوم هوایی قارچ کاملا سفید شده و به صورت یک نمد مانع از نفوذ آب به داخل خاک پوششی و تبادل هوا بین کمپوست و فضای سالن می شود.
دلایل بروز استروما عبارتند از:
1. کمبود مواد غذایی در پتریدیش
2. آلودگی باکتریایی اسپاون (حالت ضعیف که قابل مشاهده نیست)
3. استفاده از نژاد ضعیف و یا در حال دژنره شدن
4. سطح بالای دی اکسید کربن (تبادل ناکافی هوا)در سالن
5. خشک بودن سطح خاک پوششی
6. پایین بودن رطوبت نسبی سالن یا هوای ورودی
7. بالا بودن درجه حرارت سالن و یا کمپوست
اگرچه عوامل فوق محیطی هستند، اما باعث القاء بیان و یا خاموشی ژنها می شوند. اینکه تغییرات حاصله ژنتیکی است و یا اپی ژنتیکی، هنوز مشخص نیست. در بعضی موارد استروما برگشت پذیر بوده است. در اثر پنبه ای شدن، میسلیومهای هوایی ممکن است بمیرند و رنگ قهوه ای به خود بگیرند. در اثر رشد بیش از حد میسلیوم، لکه های حاوی استروما نسبت به آب غیر قابل نفوذ می شوند و در روی این لکه ها قارچ خوراکی ظاهر نمی شود، چون میسلیومها در سطح استروما می میرند.
برای پیشگیری از بروز استروما توصیه می شود القای پین دهی در زمان مناسب صورت بگیرد و از بروز هفت مورد فوق الذکر ممانعت شود. استروما به خودی خود قابل علاج نیست. چون لایه فوقانی میسلیوم مرده است. اما می توانید با خراش دادن لکه های دارای استروما با چنگال یا چاقوی تمیز یا هر وسیله دیگری، مشکل نفوذ ناپذیری لکه ها را حل کنید. اکیدا توصیه می شود که از دست زدن به خاک پوششی جدا خود داری شود. چون این کار باعث بروز آلودگی های دیگری می شود. برای خراش دادن لکه های استروما مطمئن شوید که وسیله مورد استفاده استریل است (با استفاده از الکل یا شعله آتش)و شخص انجام دهنده نیز کاملا پاکیزه و عاری از هر گونه آلودگی است. هرگز میسلیومها را تحت هیچ عنوانی دست نزنید. با خراش دادن خاک پوششی، به میسلیوم شوک وارد می شود. حدود یک هفته طول می کشد تا دوباره محل تیمار شده را بپوشاند. اگر استروما سطح زیادی از خاک را پوشانده بود، خاک پوششی را کاملا برداشته و از نو خاکدهی کنید.
در صورت مشاهده استروما در پتریدیش و یا کیسه های اسپاون، برای تلقیح کمپوست از آنها استفاده نکنید، چون این ناهنجاری در حافظه ژنتیکی میسیلیوم ذخیره شده و در مرحله بعدی در روی کمپوست و یا سطح خاک ظاهر می شود. از پتری دیشی که استروما داده است، زیرکشت نگیرید.

کپک های سبز
تریکودرما، آسپریژیلوس، پنی سیلیوم، کلادوسپوریوم و غیرو، انواع کپک های سبز هستندکه در واحدهای تولید قارچ ممکن است مشاهده شوند، به ویژه اگر بهداشت سالن ها رعایت نشود و عملیات تکنیکی به خوبی انجام نشود. اسپورهای این قارچها بصورت گسرده ای در خاک پوششی یا مواد آلی در محیط های متعددی وجود دارند. اسپورهای این قارچها می تواند توسط باد، حشرات، کنه ها و پرسنل و یا تجهیزاتی که در مزرعه استفاده می شوند، جابجا شوند. موشها هم که از میسلیوم تغذیه می کنند، می توانند این بیماری را منتقل کنند.
کپک های سبز می توانند روی تجهیزاتی چوبی، کمپوست، خاک پوششی و یا حتی دانه های اسپاون که خوب توسط میسلیوم اشغال نشده اند، رشد کنند. درجه حرارت بهینه برای رشد آنها 22 تا 26 درجه سانتی گرارد است.
میزان خسارت به محصول توسط این کپک ها بستگی به شدت آلودگی و میزان گسترش آن دارد. کنترل کپک های سبز مثل بقیه کپک ها اساسا مبتنی بر پیشگیری است. به همین دلیل بایستی تمام توجه صرف جلوگیری از ورود بیماری شود.
حضور تریکودرما نشانه ضعیف بودن کمپوست، pH اسیدی، حضور قندهای ساده و یا بهداشت ضعیف است و می تتوان با تولید کمپوست انتخابی و رعایت بهداشت، مشکل را تا حدودی برطرف کرد. رشد این کپک خیلی سریع است، به طوریکه در 27 درجه سانتی گراد هر ساعت یک میلی متر رشد می کند. بافتهای اسپورزا رنگ سبزی شبیه رنگ اسفناج تولید می کنند.
کپک سبز تریکودرما ممکن است بر روی کمپوست، خاک پوششی و یا قارچهای در حال ظهور دیده شود. تریکودرما ابتدا تولید میسلیوم های سفید رنگ می کند که در مرحله اسپان ران از میسلیوم قارچ خوراکی قابل تشخیص نیست. بنابر این تشخیص آلودگی در این مرحله مشکل است. متعاقبا قطعات بزرگی از کمپوست سریعا به رنگ سبز در می آیند که ناشی از تولید اسپور توسط تریکو درما است. میزان خسارت بستگی به میزان آلودگی دارد و ممکن است خسارت به 100% هم برسد. قارچهای آلوده به کپک سبز معمولا بد شکل و نقطه نقطه هستندو کنه های قرمز روی آنها راه می روند.
شرایط مطلوب برای رشد قارچ خوراکی از قبیل منبع کربن و نیتروژن، رطوبت نسبی و درجه حرارت بالا و تاریکی در خلال اسپان ران شرایط مناسبی برای تریکودرما نیز می باشد که باعث می شود که خیلی سریع آلودگی گسترش پیدا کند. سرعت و شدت اشغال کمپوست توسط تریکودرما بستگی به رطوبت، مقدار و میزان تخمیر کمپوست دارد. کمپوستی که برای قارچ خوراکی مناسب است، برای تریکودرما هم مناسب است و این کپک با قارچ خوراکی بر سر فضا و مواد غذایی شدیدا رقابت می کند. تریکودرما می تواند آنزیمهای خارج سلولی، متابولیت های ثانویه و ترکیبات آلی فرار تولید کند که می تواند منجر به کاهش شدید محصول شود.
کنترل
کپک های سبز میلیونها اسپور تولید می کنند که به راحتی می توانند توسط کارگران، حشرات و تجهیزات آلوده منتقل شوند. بنابراین آلودگی سریع اتفاق می افتد و کنترل این بیماری مشکل است. عدم کنترل این بیماری در مراحل اولیه می تواند خیلی گران تمام شود چون با تولید اسپور مناطق دیگر بستر را به سرعت آلوده می کند. عدم رعایت بهداشت در ضد عفونی تجهیزات و عدم جلوگیری از ورود هوای آلوده در سالن مایه زنی و سالن های کشت منشا آلودگی می باشد.
رعایت کامل بهداشت همراه با استفاده از قارچ کش های مناسب برای جلوگیری از ازدیاد اندامهای تکثیری این قارچ لازم است. به مجرد رویت لکه های آلوده به تریگودرما توصیه می شود که روی آنها نمک پاشیده شود و یا قسمت آلوده را با قارچ کش بنومیل تیمار کنید. در شرایط حاد بایستی تمام لایه خاک پوششی آلوده برداشته شود و توسط خاک جدید جایگزین شود.
کوک اوت نمودن کمپوست و مواد چوبی که در سالن های کشت استفاده می شود، منجر به کاهش آلودگی توسط این قارچ می شود. اندامهای تکثیری این قارچ اگر به مدت شش ساعت در درجه حرارت 60 درجه باقی بمانند از بین خواهند رفت.
تنظیم pH خاک پوششی راه دیگر کنترل می باشد. جلوگیری از ورود این بیماری کلید اصلی کنترل آن است. بنومیل و کاربندازیم به راحتی توسط میکروبهای خاک تجزیه می شوند و این موضوع تاثیر آن را بر کپک سبز کاهش می دهد.
یکی دیگر از روشهای کنترل این بیماری، استفاده از عوامل میکروبی است. بعضی از باکتریها از قبیل گونه های باسیلوس که به صورت طبیعی در خاک پوششی وجود دارد، می تواند تریکودرما را کنترل کنند. به همین دلیل توصیه می شود که خاک پوششی پاستوریزه شود و درجه حرارت آن از 60 درجه بیشتر نشود تا باکتریهای تغذیه کننده از این کپک ها از بین نروند.

صرف نظر از مبدأ شوری خاک که اولیه باشد یا ثانویه، عواملی که موجب شور شدن خاک ها می شود به طور کلی عبارتند از:
1)شور بودن مواد مادری تشکیل دهنده خاک
2)انتقال املاح محلول اراضی مرتفع به مناطق پایین دست به کمک آب
3)استفاده از آب های شور در آبیاری
4)تبخیر شدید رطوبت خاک و انتقال و تجمع املاح محلول در قسمت های سطحی خاک و عدم کفایت بارندگی یا آب وارده به خاک برای شستشوی املاح از خاک
5)بالا آمدن سطح آب های زیر زمینی و انتقال املاح آن ها به طور مستقیم همراه با آب و یا صعود شفریه آب در خاک
6)انتقال نمک های موجود در آب دریا به کمک بادهایی که از دریا به سمت ساحل می وزند. این بادها ذرات آب حاوی نمک را به سواحل می رسانند. همچنین نفوذ انتقال جانبی آب شور دریاها در سواحل به ویژه سواحل پست
7)انتقال نمک خاک های شور مناطق مجاور به کمک باد
8)انتقال املاح افق های زیرین خاک در اثر تغذیه گیاه و بازگشت بقایای گیاهی به سطح خاک
9)ریزش باران های شور در مجاور مناطق صنعتی

خصوصیات خاک پوششی با کیفیت
1. بافت نرم
2. وزن حجمی کم. یعنی سبک باشد
3. ظرفیت بالای نگهداری آب. حدود 80 درصد.
4. تخلخل زیاد
5. فاقد مواد غدایی برای رشد ریسه قارچ. به عبارت دیگر، کربن و ازت قابل دسترس نداشته باشد.
6. پی اچ خنثی. 7 تا 7.5
7. شوری کم. کمتر از 500 میکروموس